AAE in Marsa Alam – Rode Zee – Egypte

AAE in Marsa Alam – Rode Zee – Egypte Zonder eerdere aankondiging, omdat we ook zo maar een weekje naar de zon in Egypte zijn en dat het ook niet onze intentie was om een blog te schrijven.
Echter vandaag hadden we een super dag welke het zeker waard is om te delen via ons reisblog. Deze morgen werden we vroeg opgehaald bij ons hotel in Coraya Bay, niet al te ver van het vliegveld van Marsa Alam. Met zo’n minibus vol toeristen werden we getransporteerd door de woestijn over een niet al te beste weg naar de haven Port Ghalib. Een zeer net aangelegde haven, uiteraard alles kunstmatig, maar een leuk plaatsje om te zien.
Hier lag onze boot klaar en naast die van ons nog ongeveer 15 andere, maar daarover later meer. In deze regio staat eigenlijk altijd wind en dus was de zee zeker niet vlak. Met golven van enkele meters hoog ging de boot aardig te keer. Gelukkig werden we niet zeeziek. Na een uurtje varen kwamen we bij onze eerste snorkelstek aan. Op deze plek zouden we op zoek gaan naar zeeschildpadden en een koraalrif bezoeken. De schilpadden hebben we gezien, helaas alleen vanuit de boot en dus niet tijdens het snorkelen. Het rif was echter fenomenaal mooi, met vele vissen in alle kleuren en soorten. Na een uurtje snorkelen weer terug naar de boot. Inmiddels lagen er naast die van ons nog zo’n tien van die jongens naast elkaar. 1 grote happening waarbij het maar zeer de vraag is of al die boten met toeristen ook goed rekening houden met het rif en de natuur. Wij hadden een groepje in isolatie, ja echt. Onze gids heeft ons samen met een Duits stel bij alle snorkeltrips, het eten, op de boot etc. etc. apart gehouden van de andere groep aan boord (ongeveer 20 Italianen). Deze gids lette ook op waar wij zwommen en hoe we het rif benaderden, waarbij de Duitsers net als wij netjes met de natuur omgingen. Ik betwijfel echter of deze aanpak ook bij onze Italianen en laat staan de andere boten zo werd opgevolgd. Afijn, onze gids nam ons dus steeds apart en we deden ook alle trips in omgekeerde volgorde. Gingen onze Italiaantjes samen met de 150 andere snorkelaars naar de centrale plek, dan moesten wij in een rubberboot en werden helemaal naar de buitenzijde van het rif gebracht! Hier konden we dan rustig met zijn 5’en snorkelen. En kwamen wij de mooiste dingen tegen. Want van de groep begrepen we dat zij aanzienlijk minder hebben gezien. Beetje geluk moet je natuurlijk hebben 😊 Na een stuk terug te zijn gevaren kwamen we aan bij de laatste snorkelplek. Ook hier werden wij eerst aan de buitenzijde van het rif gebracht en ondanks de zeer hoge golven hebben we genoten van een spectaculair aflopend rif met zo veel kleuren. Na de lunch was het dan tijd om nog eenmaal het water in te gaan en op zoek te gaan naar…. een Zeekoe! Zeekoeien zijn inmiddels zeer zeldzaam en in de gehele Rode Zee zijn er nog ongeveer 5 tot 10 aanwezig. De Italianen hadden tijdens de lunch al verteld dat er niets zat dus we hoopten toch nog een schildpad oid te kunnen zien. Eenmaal in het water zagen we direct een Blauwpunt rog en wat andere vissen. En vervolgens werd Armin bijna aangezwommen door…. De Zeekoe! Wat een gaaf beest. Ongelooflijk rustig en we konden dan ook met zijn 5’en rustig met hem meezwemmen. En eenmaal op zijn gemak ging hij op zijn gemak grazen op de zeebodem. Na een minuut of tien in rust met het dier te hebben gezwommen was het over met de pret. Alle rubberbootjes vol met de andere toeristen vlogen op onze plek af en al snel zwom de zeekoe naar dieper water. Zoals geschreven, de manier van toerisme bedrijven stelt zeker de nodige vraagtekens voor de lange termijn. Voor nu hadden wij in ieder geval een fantastische dag met enkele unieke beelden. Deze delen we uiteraard graag met jullie. Tot de volgende reis! AAE