The Great Ocean Road

Hallo!

Gisteren vertrokken uit de Grampians met mooi weer en een zonnetje. De route naar de kust voerde voornamelijk over bergwegen, waarbij het uitzicht over de bossen meer dan schitterend was. Ook hebben we nog Kookaburra’s gezien.

Na enkele uren toeren (en gelukkig kun je hier ongeveer overal gewoon even stoppen, aangezien er toch nauwelijks andere auto’s rijden) bereikten we de kust regio. Inmiddels zijn we ook de staatsgrens gepasseerd van South Australia naar Victoria en bevinden we ons nu in een andere tijdszone. We zijn nu 8 uur later dan Nederland (was 7,5).

Bij de kust aangekomen werden wij onaangenaam verrast door zware bewolking en regen. Zoals jullie wel kunnen raden nam Armin zijn humeur vergelijkbare tinten aan, gelukkig duurde dit maar even.

Met een iets aangepast programma hebben wij de middag in Port Campbell doorgebracht en zijn we naar vele mooie uitzichtpunten geweest. Deze liggen allemaal aan de Great Ocean Road, welke bekend staat als een van de mooiste kustwegen ter wereld.

Niet alle foto’s zullen (en kunnen) we posten op onze reisblog, maar de meest bekende zullen jullie kunnen zien. London Bridge en Thunder Cave.

Door het herfstweer besloten we om voor de andere uitzichtpunten te wachten tot morgen, alhoewel de weersverwachtingen niet veel beter zijn. Elise wilde nog heel graag naar het strand, dus zijn we gestopt bij “Broken Head” een van de uitzichtpunten waar je ook het water kunt bereiken, want op de meeste plaatsen is dit onmogelijk door de enorm steile kliffen en het beschermde natuurgebied. Wat een keuze was dit! Bij broken head slaan de golven van de grote oceaan vol op de kust wat heeft geleid tot enorme erosie van het gesteente. Door de weersomstandigheden waren de golven zeer spectaculair! Uiteraard wilde Ar niet op de gebruikelijke aangegeven afstand blijven en zijn we (overigens op een veilige manier, want als je in het water valt voor deze kust is het over en uit) helemaal op de kop van de rotsen geweest, ach kijken jullie zelf maar op de foto’s, het is waarschijnlijk voor jullie ook geen verrassing dat Elise de “splash zone” wilde uitproberen….

Na dit avontuur hebben we fish and chips gegeten vlakbij ons hotel in Port Campbell.

Vanmorgen rustig aan gedaan want de afstand om naar onze volgende bestemming, Apollo Bay, te komen is slechts 100km kust- en bergweg. Het weer is nog altijd regenachtig en bewolkt. Op het programma staat het bezoeken van de wereldberoemde en voor ons één van de absolute hoogtepunten; The 12 Apostles!

Eenmaal aangekomen bij de 12 Apostles zijn we vol goede moed naar het wandelpad gegaan en liepen naar de verschillende uitzichtpunten. Adembenemend, zelfs in de zware bewolking en donkere omstandigheden. Na een half uur rondgekeken te hebben liepen we terug richting de parkeerplaats toen Ar ineens in de wolken (ver weg) een kleine opening met minder bewolking en wat blauwe lucht ontdekte. Na wat timen constateerde we dat dit gaatje inderdaad onze kant op kwam en dat we hierop ongeveer nog 20 minuten moesten wachten. Jullie kennen onze passie voor fotografie, dus die 20 minuten hebben we zitten wachten, nu ja uiteindelijk nog wel iets langer….

WAUW!!!! Wat een verschil dat kleine beetje zon, nog mooier en nog indrukwekkender. De apostles werden mooi uitgelicht, er verschenen wat schaduwen en de foto’s van deze ongeveer 3 minuten zon delen we dan ook graag.

De rest van de middag hebben we onze rit naar Apollo Bay afgemaakt en vlakbij Cape Otway hebben we nog een wilde Koala gezien.

Een topdag dus en morgen reizen we weer verder langs de kust.

AAE