Victor Harbor & Grampians

Hallo allemaal,

Enkele dagen geleden verlieten we jullie terwijl we op Kangaroo Island zaten. Net na het posten van het blog is het daar verschrikkelijk gaan regenen en dat heeft ons ook doen besluiten om te trachten om het eiland eerder te verlaten. Onze geplande ferry tijd was 14.30 maar op goed geluk zijn we er al ’s morgens om 9:30 heen gegaan. Bij het aanmelden kregen we te horen dat alle overtochten volgeboekt waren en dat we niet konden omboeken. Helaas. Maar we konden wel in de “standby” lane gaan staan. Mocht er dan iemand niet komen opdagen dan werden we daar opgehaald. We waren er toch, dus laten we dat dan maar doen. We stonden als 2e in de standby lane, dus we hadden weinig hoop aangezien we steeds meer campers en auto’s zagen komen. Na verloop van tijd kwam dan ook de stuwadoor om te vertellen dat er voor ons geen plek was. OK jammer. Aangezien er een uur zat voordat weer de volgende zou vertrekken is Angelique gelijk naar binnengegaan om ons geluk nogmaals te beproeven 1 ferry later en dan als 1e op de standby lane te komen. Zo dat was geregeld. En precies toen terug in de auto zat kwam de stuwadoor opnieuw nar ons toe om te melden dat we overdwars voor de klep toch meekonden! We weten nog steeds niet waarom de 1e standby auto niet meemocht…. Maar wij stonden erop. Ondanks het slechte weer en de wind, was de terugweg een stuk aangenamer dan de heenweg in mooi weer!

Wat restte was een tocht van enkele uren door de zware regen naar Victor Harbor (VH), ons doel daar is om een avondwandeling te maken om te trachten wilde kleine pinguïns te zien. Deze wandeling op Granite Island onder begeleiding van een gids hebben we al maanden van te voren geboekt en met de zware regen had Ar behoorlijk de pest erin. Veilig aangekomen in VH bleek dat dit een behoorlijk toeristisch plaatsje was met veel winkeltjes, een stoomtram, paardentram en veel souvenirwinkels. Wij besloten om naar het overdekte winkelcentrum te gaan en wat boodschappen te doen en na te vragen bij het visitor centrum of de wandeling ’s avonds nog door zal gaan.

De wandeling ging ook in de regen door. Oké, dan maar op zoek naar poncho’s om wat bescherming te hebben. De wandeling startte bij zonsondergang op Granite Island een klein natuurgebied voor de kust van VH verbonden met een lange jetty, ongeveer een 20 minuten lopen naar de gids. Aangekomen op het eiland, stopte het zowaar met regenen! En klaarde de lucht snel op, dat toverde een lach op Ar zijn gezicht, want een vochtige lucht met zonsondergang geeft mooie kleuren. Zie maar bij de foto’s!

De wandeltocht zelf was geweldig. Niet het wandelen, want dat was maar een stukje van enkele honderden meters, maar de pinguïns in hun holen (en net erbuiten) was echt leuk om te zien. Helaas gaat het niet goed met deze zeldzame pinguïns, waren er in 2003 nog ongeveer 2000 pinguïns, nu zijn dat er nog maar 25! Men weet niet wat er gebeurd is, maar ze hebben geen grote aantallen dode pinguïns aangetroffen. Wij hebben ze in ieder geval gezien en op de gevoelige plaat vastgelegd. Dat fotograferen viel nog niet mee, want er mag geen wit licht, flitslicht of zaklampen worden gebruikt, omdat dit de pinguïns voor uren verblind en permanente schade aan hun ogen toebrengt. De gids had een speciale oranje/rode zaklamp bij haar en dat in het pikke donker maakte het een uitdaging, maar gelukkig zijn er wel enkele foto’s gelukt.

De dag na VH zijn we vertrokken richting de Grampians, een natuurgebied op zo’n 600 km rijden. Een lange dag in de auto dus. Het weer was wisselvallig, maar wel 20gr. We hebben hier geboekt in een soort centerparcs huisje. Met de boodschappen welke we gedaan hebben konden we dus ’s avonds genieten van een heerlijke BBQ. En ondertussen naar de vele beesten kijken welke hier leven. Zo hadden we op ons balkon 10 kaketoes, naast ons op de grond 2 parkieten, verderop liepen enkele Emu’s en niet te vergeten, maar bijna gewoon, hupten er overal kangoeroes in het rond!

Vandaag hebben we de Grampians verder bekeken. Er zijn vele uitzichtpunten met vergezichten en ook enkele watervallen. Doordat we in het verkeerde seizoen zitten is alleen de grootste waterval voorzien van water: MacKenzie Falls. Om bij de uitzichtpunten te komen of bij de waterval hebben we steeds 30 minuten tot 1,5 uur mogen lopen door dit schitterende natuurgebied. Ook zijn we afgedaald naar de voet van de waterval, een hele klim. Uiteindelijk hebben we naast MacKenzie Falls ook “Reid Lookout”, “The Balconies” en “Boroka Lookout” kunnen bezoeken.

Moe en met pijnlijke kuiten zitten we te genieten van onze 2e home cooked meal. Vanavond vroeg naar bed en dan morgen richting de kust om daar 1 van de topattracties van onze vakantie te gaan bezoeken…..

CU Later!

AAE